Nieuwe wetenschap en spiritualiteit vervolg

Wetenschap en spiritualiteit hebben in de afgelopen duizenden jaren een mooie dans gemaakt met elkaar. Ten tijde van de Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen was er ruime plaats voor wetenschap en werden er geweldige ontdekkingen gedaan, onder andere op het gebied van de rekenkunde en de sterrenkunde. Met de komst van het Christendom en het toenemen van de macht van de Rooms-Katholieke Kerk nam de macht van de wetenschap af en in de Donkere Middeleeuwen was wetenschap zo ongeveer verboden. Alle antwoorden stonden immers in de Bijbel en wie daar anders over dacht werd daarvoor veroordeeld.

Met Descartes kwam gelukkig een herleving: Cogito ergo sum, ofwel, ik denk dus ik besta. De rede werd opnieuw op een voetstuk gezet. Mensen mochten weer denken en er mochten ook antwoorden gezocht worden buiten de Bijbel. De wetenschap nam daarop een flinke vlucht met talrijke ontdekkingen op het gebied van de sterrenkunde, natuurkunde, wiskunde, biologie en medicijnen. Vooral de natuurkunde en de biologie zorgden ervoor dat de Bijbel zwaar onder druk kwam te staan: het Genesisverhaal klopte niet. Darwin ontdekte de evolutietheorie en de natuurkunde ontdekte de Big Bang. De wetenschap ontwikkelde zich steeds verder en veroverde steeds meer terrein op de waarheden van de Bijbel en de Kerk. Hierdoor werd de rol van de Kerk werd steeds verder gereduceerd en binnen de wetenschap werd spiritualiteit zelfs ontkend. Vanaf nu werd alles wetenschappelijk en daarmee a-spiritueel verklaard. Spiritualiteit had afgedaan.

Ervoor in de plaats kwam een keurige, logische en voorspellende denkwijze: de wereld is een technisch systeem dat is opgebouwd zowel uit kleine bolletjes (moleculen, atomen), als uit raderwerkjes (denk aan een speeldoos) die zich bewegen volgens vaste regels (denk aan botsende biljartballen, of aan een uurwerk). Daardoor hebben vaste oorzaken ook vaste gevolgen. Alles is voorspelbaar en alles is verklaarbaar. Dit beeld werd nu ook toegepast op andere gebieden, zoals de menselijke geest. Freud was de eerste die dit deed. Hersens zijn volgens hem een raderwerk en als een radertje niet goed werkt dan verwisselen we het door een goed werkend radertje. Deze therapievorm werd psycho-analyse genoemd. Freud kreeg al snel ruzie met Jung (zijn leerling) die een geheel andere koers ging varen, waarbij spiritualiteit wel een plaats kreeg.

Nadat de psychologie wakker was geworden, moest ook de natuurkunde er aan geloven. Want wat bleek: electronen zijn geen biljartballen! Men deed verschillende proeven en de uitkomst was dat een electron zich soms voordoet als een deeltje en soms als een electromagnetisch golfje! Zelfs Einstein, die toch niet echt bang was voor verrassingen, was onthutst en hij deed de nieuwe ontdekking af als onzin. Met name de quantummechanica die daarna ontwikkeld werd (en die ons onder andere de PC heeft opgeleverd) moest fout zijn volgens Einstein. De ontdekkingen gingen evenwel verder. Nu werd ontdekt dat electronen, protonen en neutronen weer opgebouwd zijn uit quarks. En wat quarks zijn weet nog niemand, alleen dat we via experimenten verschijnselen kunnen aantonen die het bestaan van quarks bewijzen. Maar wat het zijn? Bovendien bleken er deeltjes uit het niets te kunnen ontstaan en in het niets te kunnen verdwijnen. Daarnaast bleken deeltjes op twee plaatsen tegelijk te kunnen bestaan en met oneindig hoge snelheid informatie te kunnen uitwisselen. Dat was nu even in strijd met een belangrijke natuurwet die stelt dat informatie niet sneller kan reizen dan het licht. En de zwaartekracht werkt door deeltjes (gravitonen) uit te wisselen, zoals alle vier de krachten slechts blijken te kunnen bestaan bij de gratie van uitwisseling van deeltjes die een kracht kunnen uitoefenen.

Het werd pas echt "weird" toen er getracht werd de vier bestaande krachten (zwaartekracht, electro-magnetisme en de twee kernkrachten) in één hokje te duwen: de unified field theory. Einstein had zich erop stukgebeten, maar Witton ontdekte de oplossing. Dat betekende echter wel dat er elf dimensies moesten bestaan! Daarvan ervaren wij er naast de tijd maar drie fysiek, en de rest onttrekt zich aan ons oog.
Al met al wordt de natuurkunde steeds mystieker, evenals de psychologie. Wie de film "What the bleep do we know" heeft gezien begrijpt dat. In deze film wordt verteld hoe een groep mediterende mensen de misdaad in een grote Amerikaanse stad gedurende een nacht significant heeft verlaagd. Ook wordt de Japanner Emoto opgevoerd die waterdruppels heeft bevroren gedurende gedachten-overdracht: het bleek dat gedachten de aard van de waterkristallen sterk beïnvloeden. Ofwel: gedachten oefenen ook invloed uit!! Daarnaast staan ook regressie, reïncarnatie, telepathie en dergelijke momenteel zeer in de belangstelling.
De claim dat de wetenschap alles kan verklaren en dat er geen ruimte meer is voor spiritualiteit is daarom onjuist. De wetenschap is in haar claims te ver doorgeschoten en het is tijd om spiritualiteit weer terug te brengen in het dagelijks leven en in de wetenschap.