Duitse crowdfunding-actie toont breed voorkomen van glyfosaat in urine aan
16 maart 2016
Na in 2013 glyfosaatresiduen te hebben aangetroffen in 240 Deense koeien, was het nu de beurt aan Duitse consumenten. In een studie op 2009 urinemonsters, zelf betaald door consumenten verdeeld over alle Duitse postcodes, heeft prof. Monika Krüger uit Leipzig vastgesteld dat in 99,6% van de gevallen significante hoeveelheden glyfosaat of afbraakproducten daarvan konden worden aangetoond.
Nog schokkender is dat in 75% van die urinemonsters een glyfosaatgehalte van 0,5 ng/Liter of meer werd aangetroffen. Dat staat gelijk aan een overschrijding van 5x de drinkwaternorm! Ondanks het gehamer van herbicidefabrikanten op de biologische afbreekbaarheid van glyfosaat komt dit nieuws niet helemaal als een verrassing, als we de moeite nemen ons ook te informeren over het steeds toenemende gebruik van glyfosaat in de landbouw. Zie ook het bericht over de verkoopcijfers van glyfosaat.
De belasting van veevoer met glyfosaat wordt steeds duidelijker gelinkt aan geboortemisvormingen bij landbouwhuisdieren, maar geboortedefecten zijn ook al uitgebreid aangetoond bij Zuid-Amerikaanse kinderen die in gebieden met voortdurende glyfosaatbelasting (GM-soja) ter wereld komen. Het Bundesinstitut für Risikobewertung (BfR) in Berlijn blijft die link nog grotendeels ontkennen, maar laat tegelijkertijd weten dat hier serieus naar gekeken moet worden. Eenduidig is die boodschap niet.
Dat ons rivierwater glyfosaat en AMPA bevat (Amino Mono Phosphonic Acid is een afbraakproduct, nog giftiger dan glyfosaat zelf) weten we al enige tijd, maar na het aantonen van glyfosaat in 18 Duitse bieren lijkt het toch geen overbodige luxe meer, ook de de belasting van onze Nederlandse bodem, gewassen en voedsel met glyfosaat eens grondig te bekijken. Misschien ook een crowd funding actie?
Na in 2013 glyfosaatresiduen te hebben aangetroffen in 240 Deense koeien, was het nu de beurt aan Duitse consumenten. In een studie op 2009 urinemonsters, zelf betaald door consumenten verdeeld over alle Duitse postcodes, heeft prof. Monika Krüger uit Leipzig vastgesteld dat in 99,6% van de gevallen significante hoeveelheden glyfosaat of afbraakproducten daarvan konden worden aangetoond.
