Home | Contact | Mijn account | RSS | |
|
Risico's van Imidacloprid heroverwogen door WUR en RIVM23 april 2014
In 2010 heeft de Nederlandse toxicoloog Henk Tennekes in het vaktijdschrift Toxicology beschreven dat de chronische toxiciteit van imidacloprid voor aquatische arthropoden ernstig is onderschat en dat de blootstellingstijd een versterkende werking heeft op de toxiciteit van Imidacloprid en Thiacloprid voor ongewervelde dieren. Dat was al sinds 2009 na de publicatie van Francisco Sanchez-Bayo in het tijdschrift Ecotoxicology bekend. Het Ctgb heeft in 2011 bij de herbeoordeling van de neonicotinoiden deze publicaties volledig genegeerd. Toch werd in Wageningen wel een experimentele inhaalslag uitgevoerd in het laboratorium van Paul van den Brink om de chronische toxiciteit van imidacloprid voor aquatische ongewervelden nader te onderzoeken. De resultaten hebben de conclusies van de Tennekes-publicatie in alle opzichten bevestigd. In de Wageningse publicatie (Ivo Roessink, Lemessa B. Merga, Hans J. Zweers, Paul J. Van den Brink, Env. Toxicol. Chem. 2013; 32:1096–1100) zijn verwijzingen naar het werk van Sanchez-Bayo en Tennekes echter nog ver te zoeken. Het Ctgb heeft in januari 2014 op basis van het werk van Roesink et al. de toepassingen van Imidacloprid beperkt en het RIVM pleit nu voor een strengere waterkwaliteitsnorm voor deze stof. Het oppervlaktewater in landbouwgebieden is echter al sinds 2003 sterk verontreinigd met Imidacloprid en Tennekes heeft sinds 2009 gewaarschuwd voor de enorme bedreiging die van deze milieuverontreiniging uitgaat. Hij heeft zijn waarschuwing met zeer verontrustende gegevens over de achteruitgang van insecten en insectivore soorten onderbouwd. Het is moeilijk te verteren dat overheidsinstanties het belangrijker vinden geen gezichtsverlies te lijden dan de gezondheid van het milieu te beschermen. Bron: Boerderij.nl |
|
|||||||||||||
|
|
|