Home

Door glyfosaat vliegt de autisme-epidemie verder de bocht uit in de VS

De autisme-epidemie in de VS kwam op gang door pijnstillers, werd verergerd door antibiotica en explodeert vervolgens door glyfosaat-met-zijn-adjuvanten

Omdat ziekten in het autisme-spectrum vaak/ook erfelijke aspecten blijken te hebben, zoeken onderzoekers nog steeds naar genen die figureren in de fysiologische kern van dit ziektebeeld.

Andere onderzoekers stellen echter dat milieufactoren bepalend zijn, vanwege overtuigend bewijs dat de autisme-epidemie rond 1980 begonnen is. De erkenning dat milieufactoren de gen-expressie epigenetisch beïnvloeden, leidde tot een synthese van beide inzichten, nl. een ‘epigenetische epidemie’, getriggered door belastende stoffen die in het milieu overal voorkomen en de expressie van kwetsbare genen beïnvloeden via het zg. messenger-RNA. Deze alom in het milieu aanwezige gifstoffen vormen dus een belangrijke biochemische factor in de erfelijke aanleg voor autisme die door moeders aan hun nog ongeboren kind wordt meegegeven en die dus bepalend is voor de mate van autisme waarmee het kind in zijn verdere leven te maken krijgt.

De twee meest genoemde toxines in de Amerikaanse autisme-epidemie zijn de pijnstiller/ koortsverlager Tylenol (werkzame stof acetaminofeen) en Augmentine, het oraal antibioticum op basis van amoxicilline/clavulanaat.

Recent werd een nog veel nadrukkelijker verband gelegd met het 'herbicide' glyfosaat (in de Roundup-formulering). Wat hebben die verschillende gifstoffen nu gemeen?

1. acetaminofeen put niet alleen sulfaten uit, maar ook glutathion, dat nodig is om te ontgiften.
2. orale antibiotica zoals Augmentine doden darmbacteriën, en
3. glyfosaat doet beide, waardoor de effecten van pijnstillers en antibiotica nog eens exponentieel worden uitvergroot. Het onderdrukt in de darmen de aerobe bacteriën die:
   • methionine vormen (een voorloper van sulfaat en glutathion, vereist voor DNA-methylering),
   • tryptofaan vormen (de enige voorloper van de neuro-inhibitor serotonine) en
   • de groei van ammonia-vormende anaerobe bacteriën in toom kunnen houden.

Het bacteriële evenwicht tussen aerobe en anaerobe darmflora wordt dus zeer ernstig ontregeld en beperkt met name de aanmaak van de aromatische essentiële aminozuren, waartoe naast fenylalanine ook tyrosine en tryptofaan behoren.



En verder: hoe het ongeboren kind een ASD (Autisme Spectrum Disorder) ontwikkelt
• Glyfosaat complexeert snel met tweewaardige metaalionen zoals Ca²⁺, Mg²⁺ Fe²⁺, Mn²⁺, Cu²⁺, Co²⁺ etc, wat in goed Nederlands betekent dat kostbare spoorelementen uit de roulatie worden genomen en enzymatische processen steeds moeizamer verlopen. Glyfosaat remt ook de vorming van aromatase, (het enzym CYP19A1 dat androgenen omzet naar oestrogenen), met gevolgen voor sulfaattransport: normaal gesproken wordt DHEA (dehydroepiandrosteron, een foetaal adrenaal androgeen), met sulfaat plus glutathion door aromatase omgezet tot DHEA-sulfaat. Dit is de belangrijkste voorloper van placentale/postnatale oestrogenen, die de myeline omhulsels in de hersenen dehydrateren en afwerken, evenals het corpus callosum en, met voorrang de linker hersenhelft. Zonder voldoende aanmaak van methionine raakt de oestrogeen-productie dus ontregeld en wordt de basis gelegd voor de ontwikkeling van autisme.
• Bij gebrek aan DHEA-sulfaat stijgt ook de kans op ontstekingen, omdat de (Nucleaire Factor) NF-kß nu niet wordt gereguleerd (Iwasaki et al., 2004).
• Normaal verwijden placentale/postnatale oestrogenen ook de bloedvaten in de hersenen, en verhogen daar het serotonine- en oxytocineniveau. Door glyfosaat loopt dit alles spaak:
• Samenvattend geeft stress-geïnduceerde verlaging van androgenen, samen met de beschreven oestrogenen-uitputting, een samenhangende verklaring voor

1. de asymmetrie in witte materie tussen linker en rechter hersenhelft,
   
2. de afstandelijkheid die samenhangt met autisme,
   
3. het extreem mannelijke brein,
   
4. de trage bloeddoorstroming,
   
5. de overprikkeldheid en sociale schuwheid, en ten slotte voor
   
6. de lage maternale oxytocine-niveaus bij de geboorte, die niet in staat blijken de foetale chloride- en watergehaltes te beperken en GABA tot rijpheid te brengen.

Kortom: door glyfosaat ontwikkelt zich een Autisme Spectrum Disorder in de foetus.